مطالعه سیتوژنتیکی در تعدادی از گونه‌های جنس Stipagrostis

author

  • زرین تاج بردبار
Abstract:

این تحقیق به منظور ارزیابی خصوصیات سیتوژنتیکی هشت جمعیت متعلق به سه گونه از جنس Stipagrostis اجرا شد. نتایج شمارش کروموزومی، دو سطح پلوئیدی در این جنس را نشان داد که گونه S. plumose دیپلوئید(22=x2=n2) و گونه‌های S. pennata وS. karelinii تتراپلوئید (44=x4=n2) بودند. مطالعه حاضر تعداد کروموزوم گونهS. karelinii را به صورت تتراپلویید و برای اولین بار گزارش می‌کند. نتایج فرمول کاریو‌تیپی نشان داد که عمده کروموزوم‌های موجود در جمعیت‌های مورد مطالعه از نوع متاسنتریک (m) هستند. ماهواره و نواحی سازمان دهنده هستکی در جمعیت‌های دیپلوئید مشاهده شد. بر اساس نتایج تجزیه کاریوتیپی و دسته بندی کاریوتیپ‌ها به روش Stebbins ، جمعیت‌های دیپلوئید در کلاس A1 و A2 و جمعیت‌های تتراپلوئید در کلاس B1 قرار گرفتند، به این ترتیب جمعیت‌های تتراپلوئید از نظر کاریوتیپی نامتقارن‌ بودند. از نظر صفات کاریوتیپی اختلاف معنی‌داری (01/0p < ) میان جمعیت‌ها برای سه صفت طول بازوی کوتاه، نسبت بازوها و شاخص سانترومری وجود داشت که بیانگر تنوع نسبی کروموزومی در میان ژنوتیپ‌های مورد مطالعه بود. بیشترین میزان همبستگی میان صفت بازوی کوتاه با بازوی‌ بلند و همچنین میان شاخص سانترومری با درصد شکل کلی و صفت شاخص سانترومری با میزان کروماتین نسبی، به ترتیب با مقادیر 96/0، 88/0 و 87/0 وجود داشت. نتایج تجزیه خوشه‌ای و ضرایب Romero zarco تا حد بسیار زیادی با یک‌دیگر هماهنگی داشت و جمعیت ها در دو گروه مجزا قرار گرفتند. در گروه اول سه جمعیت دیپلوئید از گونه S. plumosa و در گروه دوم سایر جمعیت‌های تتراپلوئید از گونه‌های S. pennata وS. karelinii جای گرفتند.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

مطالعه کاریوتیپی گونه‏هایی از جنس Stipagrostis

در اصلاح ژنتیکی هر گونه گیاهی، داشتن اطلاعات کافی در خصوص سطح پلوئیدی و ویژگیهای کاریوتیپی از مهمترین نیازهای اولیه می‏باشند. با توجه به اهمیت جنس Stipagrostis در تثبیت شنهای روان، مقاومت به خشکی و شوری و ارزش علوفه آن در احیا و استفاده از عرصه‌های طبیعی در مناطق خشک و نیمه خشک، مطالعه این جنس بسیار ضروری است. در ایران گونه‏ها و توده‏های مختلفی از جنس Stipagrostis وجود دارند که مطالعات بسیار ان...

full text

مطالعه اکولوژی برخی از گونههای جنس سالسولا (کنوپودیاسه) در استان گلستان

 سابقه و هدف: جنـس Salsola با داشـتن 100 گونه بزرگتـرین جنس در زیـر خانـواده Salsoloideae می باشد. برتری این جنس بر سایر جنس ها در این است که علاوه بر خشبی بودن، جزو گیاهان علوفه ای بوده و قدرت تولید بذر آن خوب و میزان تولید علوفه بالایی دارد. مواد و روش ها: شناسـایی گونـه ‌ های مختلف این جنس به خاطر نداشتن ویژگی های قابل تشخیص ساده، زیستگاه های خیلی متغیر، اختلافات مورفولوژیکی گیاهان جوان و گی...

full text

بررسی سیتوژنتیکی برخی از گونه های جنس اسپرس در ایران

Normal 0 false false false EN-US X-NONE AR-SA /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal" mso-tstyle-rowband-size:0 mso-tstyle-colband-size:0 mso-style-noshow:yes mso-style-pri...

full text

بررسی سیتوژنتیکی گونه هایی از جنس ماشک (Vicia) در ایران

برای بررسی تنوع سیتوژنتیکی جنس ماشک از طریق سیستم آنالیز تصویری، کاریوتیپ 14 ژنوتیپ متعلق به 11 گونه مختلف در سلول های مریستم انتهایی ریشه مطالعه شد. تعداد کروموزوم های پایه در ژنوتیپ های مورد بررسی بین 5= x (یک ژنوتیپ دیپلوئید)، 6= x (سه ژنوتیپ دیپلوئید) و7= x (ده ژنوتیپ دیپلوئید) متغییر بود. بر اساس جدول دو طرفه Stebbins ژنوتیپ 5387 در گروه B3، ژنوتیپ های 1564،312،7075 و7456 درگروه A2 و بقیه ...

full text

مطالعه سیتوژنتیکی برخی گونه‌های جنس Hedysarum موجود در بانک ژن منابع طبیعی ایران

تنوع سیتوژنتیکی در 6 جمعیت متعلق به 4 گونه از جنس Hedysarum با استفاده از سیستم آنالیز تصویری مورد ارزیابی قرار گرفت. تعداد کروموزومهای پایه در تمام جمعیت‌های مورد بررسی 8=x بود. اما از لحاظ سطوح پلوئیدی تنوع وجود داشت، که این امر مؤید وجود تنوع کروموزومی در نمونه‌های مورد بررسی بود. براساس جدول دو طرفه Stebbins همه جمعیت‌ها در کلاس A1 قرار گرفتند و اختلاف معنی‌داری (01/0p

full text

بررسی سیتوژنتیکی گونه هایی از جنس ماشک (vicia) در ایران

برای بررسی تنوع سیتوژنتیکی جنس ماشک از طریق سیستم آنالیز تصویری، کاریوتیپ 14 ژنوتیپ متعلق به 11 گونه مختلف در سلول های مریستم انتهایی ریشه مطالعه شد. تعداد کروموزوم های پایه در ژنوتیپ های مورد بررسی بین 5= x (یک ژنوتیپ دیپلوئید)، 6= x (سه ژنوتیپ دیپلوئید) و7= x (ده ژنوتیپ دیپلوئید) متغییر بود. بر اساس جدول دو طرفه stebbins ژنوتیپ 5387 در گروه b3، ژنوتیپ های 1564،312،7075 و7456 درگروه a2 و بقیه ...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 28  issue 4

pages  563- 578

publication date 2012-11-21

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023